خرده ماجراهای سفر

به مهرداد میگم بیشترین خرج سفر میدونی چیه؟

بدون ذره ای مکث میگه: سوغاتی!

استاد/ خانم قسمت اول

پارسال دانشگاه کلاس نداشتم، در واقع کلاس درسی نداشتم اما کلاسی داشتم که هر کسی می‌تونست شرکت کنه و در واقع جزو فعالیت های فرهنگی دانشگاه بود و  چقدرررررر جو خوبی داشتیم و از هفت و نیم شروع میشد و گاهی تا ده و نیم هنوز دانشگاه بودیم. واقعا کنار بچه ها به من خوش می‌گذشت.

این ترم درس دارم دانشگاه، ضمن اینکه باید بگم آخیشششش که جزوه آماده دارم اما برنامه دارم که بشینم جزوه و مطالبم رو بازبینی کنم. دوست ندارم آدمی باشم که هر سال میره یک سری مطالب تکراری رو بلغور می‌کنه و امتحانات تکراری میگیره. البته البته البته از اونجایی که سرفصلها مشخص هست و درسها جزو علوم پایه هستند ذاتا نمیشه تغییرات زیادی اعمال کرد اما عکسها رو میشه تغییر داد، نحوه بیان و انتقال مطلب رو میشه عوض کرد. موارد کاربردی  یا اطلاعات جدید پیرامون اون موضوع رو میشه در حد یک اسلاید هم شده، بزنیم تنگش ...درسی که تمرینی هست رو میشه تمرینات جدید بهش اضافه کرد... 

هیچچچچ عایدی مالی خاصی هم واسه من نداره. همه معنی حق التدریس رو میدونن دیگه. اما من عشق میکنم با تدریس. اصلا هر روز که میگذره بیشتر متوجه میشم که من شیفته این کارم. کاملا تعریف از خود هست ولی استعداد و تواناییش رو دارم.همیشه هم گفتم.

از بعد از انصراف ، بلافاصله رفتم سراغ یک مدرسه که موسسش آشنا بود و دو تا درس برداشتم. هدفگذاریم کنکور بود و هنوز هم هست. اما اون درس اصلی رو فقط یکسال درس دادم. این قضیه ی بچه دوم، برنامه ریزیم رو تغییر داده. پارسال فقط یک درس با دو کلاس (در مجموع نه ساعت در هفته) در مدرسه برداشتم. اون درس اصلی با متوسطه دوم رو برنداشتم. به عبارتی با شاگردان خودم نرفتم کلاس یازدهم. گفتم اگر بارداری پیش بیاد و نتونم درس رو تمام کنم  یا پر انرژی و اون جوری که می‌خوام نتونم درس بدم مسئولیت داره و در حق بچه ها ظلم میشه.

درس دیگری که بهم داده بودند، با بچه های کلاس هشتم بود. درس رو دو سال پیش یکجورایی تو رودربایستی (چه کلمه سختی!) قبول کردم. راستش نمی‌دونستم میتونم با یک سری نوجوان (به عبارت بهتر بچه!) کنار بیام و به درستی تعامل کنم یا نه! اعتراف میکنم که لحظات اولی که پا گذاشتم تو کلاس، فقط و فقط تجربه سالهای گذشته منو نجات داد. شما تصور کن سالها خودت دانش آموز و دانشجو بودی، بعد خیر سرت چند سالی (گرچه اکثرش مجازی بود) مدرس بودی، بعد در تمام این سالها همیشه مودب بودی و احترام گذاشتی و در جایگاه مدرس هم همواره احترام دیدی بعد یهو میری وارد یک کلاسی میشی همون ثانیه اول تو روت میگن خانم! به نظر میرسه شما اصلا با حال و پایه نیستید!!!!!!! خانم چند سالتونه؟ اسم کوچکتون چیه؟!!! نصفشون وسط کلاس میچرخن و نصفشون تو سر و کله هم میزنن!!!!!!!!!! 

یک توانمندی که دارم و خدا کنه که همیشه باهام بمونه اینه که سالهاست در جمع و در موقعیت های حساس ( اکثرا در محیط غیر خانواده)، در موقعیتهای پر تنش و خاص میتونم تماااام استرس و نگرانی و تعجب و ...رو پشت یک ظاهر مطمئن، صدای رسا و نگاه آروم همراه با یک لبخند پنهان کنم... یعنی از درون حس میکنم پام می‌لرزه ولی از بیرون هیچی معلوم نیست. عاشق این ورژن خودمم گرچه ترجیح میدم کمتر موقعیت واسه رو شدنش پیش بیاد!!! واقعا اون روز اول و لحظات اول برخوردم با اون کلاس هشتمی ها عجیب بود و سخت‌.

My father is strange

دو تا آدم کیلومترها دورتر عاشق هم شدند و مدتی با هم بودند و بعد هم به هزار و یک دلیل که خودشون میدونند و بس، از هم جدا شدند. 

حالا من هر بار میرم سریال مشترکشون رو ریواچ میکنم و با هر لبخند این دو تا پونصد تا جیغ میکشم و هی استاپ میکنم و هی قند تو دلم آب میشه و هی غصه میخورم که چرا این دو تا قشنگ با هم نمودن!!!!!!!!!

حالا اینا تا حالا چسبیدن به کار و زندگیشون و معلوم نیست تو مغزشون چی میگذره اما من چی؟!!!

مطمئنا دیوونه ای چیزی هستم.  

زونکن

پیرو اون کاغذی که چسبوندیم به در و کارهای خونه رو نوشتیم که هر کی هر کاری کرد، اسم خودش رو بنویسه...

امشب مهرداد با یک قیافه فوق مظلوم میگه: نمیشه من که پول درمیارم، اسمم رو اینجا بنویسم؟!

مهرداد چند سالی هستش که وزنش بیشتر شده و البته که چاقی موضعی در ناحیه شکم پیدا کرده وگرنه وزن و قدش خیلی بی ربط نیست. به جز این چند ماه گذشته که سفر بودیم و بعدش که درگیر بودیم، ورزش هم همیشه تو برنامه ش هست اما خب باید اصولی تر باشه و غذا رو مواظبت کنه و تلاش بیشتری کنه تا به اندام قبلی و ایده آل برسه. از اونجایی که کلکسیون بیماریهای ارثی هم هستند مدام بهش توصیه میکنم که یکم بیشتر حواست باشه و...

چند روز پیش سر قضیه خرید لوستر میگم یک چیزی باید ببینم که جوری بره تو قلبم و به دلم بشینه که مطمئن بگم همینو می‌خوام!!!

می‌خنده و میگه اونی که اینجوری به دلت بشینه که یکی بود تموم شد رفت!!! ( خودش رو میگه!)

گفتم آره خب. شما که وسط قلب من جا داری اما کم کم دیگه جات نمیشه و داری میزنی بیرون...

خداروشکر ناراحت نمیشه!!!!!!!!! ولی اینم بده که ظاهر واسه من مهمه  همیشه همینجوری بودم.خخخخخخ 

حالا من خودم هزار عیب و ایراد دارما(نسبت به استانداردهای امروزی!!!! زیبایی میگم وگرنه صد هزار مرتبه شکر بابت سلامت چهار ستون). قدیما که لاغرتر بودم به شوخی بهم میگفت دفتر چهل برگ!!! دو تایی نصف می‌شدیم از خنده. 

یکبار سر قضیه همین چاقی و لاغری، داشتم واسه چند تا از همکارای مدرسه میگفتم که مهرداد قبلا به من می‌گفت دفتر چهل برگ، نیم ساعت بعد یکیشون که ماشاءالله تپلی هم هستش،اومده میگه ما داشتیم حرف می‌زدیم و به این نتیجه رسیدیم آقای دکتر احتمالا به ما میگه:«زونکن»

لوستر

شاید واسه نشیمن (هال؟ سالن؟ هال پذیرایی؟) لوستر بخریم!!!!!!!

من از خرید وسایل اینجوری واسه خونه زیاد خوشم نمیاد!!!!!! حالا علتش چیه؟ بی حوصلگی!!!!!!!

شش، هفت سال پیش که بدو بدو و در گیر و دار بارداری فندق اومدیم این خونه و زمان زیادی برای تجهیزش نداشتیم، دو تا لوستر خریدیم برای این قسمت خونه، اما خب باید پولی که داشتیم رو به شدت مدیریت میکردیم و کلا زیاد هم اطلاعاتی از اینجور چیزها نداشتیم، به شدت هم می‌خواستیم چیزی تهیه کنیم که ساده باشه. الان که نگاه میکنم میبینم دقیقا یک لوستر با قیمت مناسب، در عین حال ساده و قشنگ گرفتیم...اما شاید بیشتر برای اتاق مناسب باشه تا هال و پذیرایی. گرچه در تمام این سالها دوستش داشتیم و کارایی خودش رو هم داشته. 

اما چی شد به فکر تعویض افتادیم؟ 

حس میکنم اتاق خواب مون تاریکه! آینه ای که استفاده میکنیم تو اتاق خوابه و مخصوصاً هر بار که شبها خواستم آماده بشم مثلا مهمانی جایی بریم، حس میکنم هیچی نمی‌بینم. حدود دو سال پیش بود گمونم که اتاق خواب رو کاغذ دیواری کردیم و نمی‌دونم اینجا گفتم یا نه. ساختمان مجاور خونه مون رو که میساختن یادم نیست چی شد که نم زد به دیوار اتاق خواب و داغون شد. از یک دایره کوچیک شروع شد و بعد خیلی بزرگ و ناجور شد. مهندس ساخت هم واحد کناری مون بود. گفتند که ما هزینه کاغذ دیواری رو میدیم و شما اتاق رو تعمیر کنید. این شد که کاغذ دیواری کردیم. 

از بعد از کاغذ دیواری فکر میکنم یک نموره تاریک تر هم شد. در مجموع مدتی بود که به مهرداد میگفتم کاش یک لامپی چیزی به اتاق خواب اضافه کنیم. مهرداد گفت واسه نشیمن لوستر جدید میگیریم، لوسترهای قبلی رو میاریم تو اتاق خودمون و فندق. 

گفتم میریم لوستر میبینیم و قیمت می‌گیریم، اگر مناسب بود می‌خریم و همین کاری که شما گفتی انجام میدیم. اگر مناسب نبود، همونها باشه و فقط واسه اتاق خواب  لوستر جدید میگیریم. حالا همین رفتن و لوستر دیدن دو سال طول کشیده

چند روز پیش رفتیم یک جا لوستر ببینیم، برق نبود!!!!!!!! همونجوری در خاموشی نگاهی انداختیم و رفتیم یک جای دیگه. کلا هزاااااار جا هم نیست. چند تا مغازه که تو این دو سال رفت و آمد به چشممون خورده بود رو رفتیم. این مدل سقفی کریستالی به نظرمون باحال تر اومد. من کلا از این کریستالها که نور میخوره بهش و منعکس میشه خوشم میاد. اما حس و حال چک کردن مدلها رو ندارم. از طرف دیگه ذره ای به یاد نمیارم که لوستر خونه ملت چه شکلی بوده. آقای فروشنده گفتند هر جور که بگید براتون می‌زنیم و ... 

با اینکه ارزون هم نبود خیلی ولی بد هم نبود. الحمدلله اینقدری میتونیم هزینه کنیم ولی از اونجایی که من یک اخلاقی دارم که یک چیزی که واسه خونه میگیرم دیگه حساب میکنم که قدر عمر نوح قراره تو خونه باشه خیلییی برام مهمه که کاربردی باشه، ساده باشه، ربطی به مد نداشته باشه، مقاوم باشه و به چشم خودم قشنگ و روح و چشم نواز باشه...لذا باید برای انتخابش دقت به خرج بدم و واقعا حس و حالش نیست. 

پرده پذیرایی هم از همون روز اول متوجه شدیم که متأسفانه فروشنده به ما نگفته که باید از قاب پنجره مقداری اضافه تر در نظر بگیریم و... و فقط پرده پذیرایی خیلی خوب و اندازه نبود. اما خودش پرده قشنگیه. از چند سال پیش دیگه خیلی به چشمم اومد این اندازه نبودنش... اما واقعا حوصله پیگیری نیست. دو سه بار در مقاطع مختلف رفتیم نگاه کردیم اما اون چیزی که مشخصات گفته شده !!! رو داشته باشه در همون مقطع به چشمم نخورده یا یک اتفاقی افتاده فرصت نشده کار رو به نتیجه برسونم. اون پرده هم همینطور مشمول بی حوصلگی من شده.

حالا پرده آشپزخونه و اتاقها الحمدلله از جای دیگه گرفته بودم و فروشنده لحاظ کرده بود و روزی چند بار ذوق میکنم و صد سال هم بگذره عوض نمیکنم. 

واقعا اگر میتونید برید و بگردید و زود به نتیجه میرسید و واسه این چیزها ذوق و شوق دارید خوشا به حالتون

اواخر شهریور مهمون دارم و کلیییی واسه م عزیزن...میان خونه ما که آماده بشن و برن عروسی فامیلهاشون. قراره آرایشگر بیاد خونه ما برای آماده کردن مهمون های ما. حالا همین موضوع رو واسه خودم انگیزه قرار دادم که چون بچه ها میخوان بیان خونه مون و نور خونه باید خوب باشه، تا قبل از اومدنشون تکلیف لوستر و لامپ و...مشخص بشه. 

پ.ن: الان یادم اومد که همون کاغذ دیواری رو آقای مهندس واحد کناری چند بار تاکید کردند تا ما بالاخره رفتیم و گرفتیم!!!!! یعنی قشنگگگگ یکی باید  ما رو  هل بده. تازه الان وقتمون آزادتره. مدرسه و دانشگاه و ...زیاد خبری نیست!