سال بالایی

یکی از بچه های سال بالاییم هستش که هر وقت هر کی رو میبینه بعد از چند دقیقه ازش میپرسه به نظرت من چه تغییری کردم؟

خب ما هم یک نگاه گذرا میندازیم و میفهمیم که تغییر خاصی نکرده. و مثلا من میگم در چه زمینه ای؟ تغییر خاصی حس نمیکنم.

بعد سال بالاییمون میگه چاق نشدم یا ابروهام بد نشده یا معلوم نیست موهام رو رنگ کردم یا به نظرتون پوستم خراب نشده؟؟!!!

من که همیشه میگم نه . همه چیز خوبه یا ببخشید متوجه نشدم. مگه موهات رو رنگ کردی؟ یا ...

حالا فردا هم ببینیش باز همین سوال رو ازت میپرسه ها!!!

یکی از آزار دهنده ترین سوالاتش اینه که معمولا عکس یک مانتو یا کت دامن یا لباس رو بهت نشون میده و میگه دیروز یا ماه قبل یا واسه فلان مراسم اینو خریدم. به نظرت چند میرزه؟!

یعنی من اینجور مواقع تمام تلاشم رو میکنم که به نحوی متواری بشم. آخه چی بگم؟ زیاد بگم حس میکنم احمقم. کم بگم خب شاید بهش بر بخوره.

حالا معمولا هم یک قیمت نجومی رو میگه و میگه از فلان پاساژ یا فروشگاه خریدم. حالا من گمون نکنم اصلا حاضر باشم نصف اون قیمت رو هم واسه اون جنس پرداخت کنم. نمیگم اون لباس یا مانتو نمیرزه ها. نه. من هزار بار گفتم از اون ادمهایی هستم که چیزهای خیلی گرون نمیخورم. سعی میکنم چیزهایی با ظاهر شکیل و مناسب رو با قیمت خوب گیر بیارم.

خلاصه این دوست عزیز در تازه ترین حرکت یک مانتو شبیه لباس بارداری به ما نشون داد و گفت 160 خریده و خدا میدونه چند بار پرسید که میرزه؟ معلومه اینقدر قیمتشه؟

خدا یک عقلی به اون بده یک صبری به ما!

پ.ن:

رفته بودم شهرمون 4 تا مانتو خریدم . سه تاش 25 . یکیش 35. از روزی اون 35 تومنی رو پوشیدم کلی بازخورد خوب گرفتم. من از کسی نخواستم قیمت بزنه ها ولی بچه ها کمترین قیمتش رو 70 ذکر کردن!!! خدا میدونه من گرون نمیخرم، میگذاره جلو پام.

خب چرا مزیت باید همچین چیزی باشه؟

فعلا که حال و احوالم بهتره و هنوز هم اونقدری قضیه حاد نشده که حرکت و... برام سخت بشه میدونین از نظر من مهمترین مزیت بارداری چیه؟؟؟

والا متاسفانه باید بگم مهمترین مزیتش اینه که فعلا هیچکس هیچ حرفی نداره که بهت بزنه!!!

مثلا نمیتونه بگه خب کی میخواین بچه بیارین.

یا بگه هنوز خبری نیست؟ پس چیکار میکنین؟؟؟!!!

یا دیگه داره دیر میشه ها. بجنبین!!!

فعلا همه یا ساکتن یا فقط دارن ذوق میکنن که قراره یک نی نی به فامیل اضافه بشه.

محبت و مهربونی رو نفی نمیکنم ولی چرا خیلی هامون اینجوری هستیم که همش میخوایم برنامه زندگی دیگران رو تنظیم کنیم؟؟؟

این روزها وقتی جوونتر هایی که بچه ندارن بهم تبریک میگن من در جوابشون میگم: انشالا روزی خودتون هر زمان که دوست داشته باشین.

نامگذاری

اولین کسی که دقیق و کامل در جریان قرار گرفت "الی" بود .هم اتاقیم. خب شما تصور کنین من همش در حال خندیدن به خودم در آینه بودم!!!یعنی هی میگذشت.من میدیدم نه واقعا انگار یک خبریه!!! بعد به خودم تو اینه میخندیدم!!!

بالاخره الی مدام منو میدید و هم اینکه نیاز بود که بدونه که با هم مشورت کنیم و هوای همو داشته باشیم. واقعا هم این مدت خیلیییییییییی برای من زحمت کشید.کمک فکری و حمایت و ...ازش ممنونم.

خب من و الی تصمیم گرفتیم واسه این موجود چند سلولی اسم بگذاریم. حالا میدونم باید اسم خوب و بامعنی و .. باشه ها. فعلا تا هنوز هیچیش معلوم نیست گفتیم درباره ش حرف میزنیم بدون اسم نباشه!!!

این شد که من گفتم اسمش رو بگذاریم"ریزه"

الی گفت من میشم"خاله ریزه"!!!. حالا شما فکر کنین الی اصلا ریزه نیست و تپلیه. خودش میخندید که این ترکیب خاله ریزه با من پارادوکس داره

از این به بعد تا شرایط جدیدی ایجاد بشه بچه مون رو "ریزه" صدا میکنیم.

از اونجایی که جوجه بیست روز کلا نبود و دو هفته ای از وجود ریزه با خبر بود، من تصمیم گرفتم یک استیکر رو جایگزین ریزه کنم.

اول فکر نمیکردم اینقدر بامزه باشه اما واقعا جواب داده. طوری که جوجه عاشق این استیکره شده.

معرفی میکنم:ریزه

پ.ن:

الی میگه میترسم بچه تون دنیا بیاد ببینین "مثلثی" نیست، تعجب کنین!