به شدت وقت تلف میکنم این روزها...و این خیلی بده.
روزهای پرکار قطعی و احتمالی نزدیکه و اون ورژن خمود من حکمرانی می‌کنه!!!!!
گاهی احساس میکنم که باید یکی بهم تذکر بده یا مواظبم باشه. این بده که ما خودمون آدم بزرگ هستیم و کسی بر کارمون نظارت نداره. البته از مهرداد حساب میبرما اما والد سختگیری نیست!
اکسپلور اینستاگرام باتلاقه. واقعا باید حواسم بهش باشه.
ساعت خواب و بیداریم هم چند روزی شده که داغون شده! مثلا همین الان نباید بیدار باشم!
کلا هر وقت تحت فشار کاری و زمانی هستم خیلییی بیشتر تلاش میکنم و بازدهی خوبی دارم. اما به محض اینکه فشار از روم برداشته میشه میزنم تو خط اتلاف وقت!
خیلی به خودتون فشار نیارید، والد خوبی دارید. کارتون درسته وقتی توان داشته باشید قشنگ کارها رو انجام میدین الان حتما خسته‌این
پس بهش میگم خستگی تا از فشار روانیش کاسته بشه
منم مثل شمام از خودم حساب نمی برم الان که خیلی تنبل شدم
برای اینکه از سر احساس وظیفه کار نمی کنیم از ترس آبرو و توبیخ کار می کنیم
تربیت و فرهنگمون اشکال داره
هم اینکه گفتی ممکنه علتش باشه، هم اینکه مثلا من میگم بگذارم سر فرصت قشنگگگگگگ انجامش بدم یا اینکه در لحظه میچسبم به یک کاری جذابیت بیشتری داره و هی کارهای دیگه رو عقب میندازم!!! برای من کمالگرایی خیلیییی اذیت کننده س.
ولی باید از خودمون حساب ببریم. واقعا زشته دیگه. من یکی بالقوه میتونستم الان مادر زنی چیزی باشم
برای جمله های آخر:
منم همینطور یعنی فکر کنم اکثر آدما اینطوری هستن...
وقتی توی فشار هستم تازه به استعداد و توانایی های خودم پی میبرم
واقعا! ولی خوب حیفه...من وقتی تحت فشارم مدام به خودم میگم حقته، چرا گذاشتی همه کارها جمع بشه!!! چهار تاش که میشد رو از قبل انجام میدادی آخه!!!
البته یک چیز دیگه هم هست. وقتی بعد از مدت زیادی فشار (حداقل از نظر زندگی شخصی خودم)، یهو یک مقداری زمان آزاد به دستم میرسه، حیف و میلش میکنم و خودم رو توش غرق میکنم گویی فردایی نیست!