سوپ فوری

یک مقدار عدس ریختم توی زودپز، هویج و سیب زمینی هم نگینی کردم روش. بعد گفتم حالا یکم پیاز هم خوبه بریزی که عطر بده بهش. نمک و فلفل و زردچوبه هم اضافه کردم. اون آب مرغی که گفتم از قبل فریز کرده بودم هم ریختم روش! زیرش رو روشن کردم که اون آبه یک مقدای باز بشه و به هم بزنمش. بعد فکر کردم که مرغ هم لازمه . سریع یک مقدار بال و گردن هم آوردم از فریزر بیرون و البته که زمان نداشتم واسه باز شدنش. از مایکروویو هم نخواستم استفاده کنم اونا هم ریختم قاطی سایر مواد و باز یک پیاز دیگه ریز خرد کردم و نمک و فلفل و دارچین و کمی زنجبیل هم اضافه کردم. یکم که اون آب مرغه باز شد مواد رو به هم زدم و جوپرکی که خیس کرده بودم چند دقیقه ای هم ریختم روش. آب اضافه کرم و در زودپز رو بستم و یک ساعت و نیمی گذاشتم بپزه. چهل و پنج دقیقه  مونده به افطار در زود پز رو باز کردم  و نگم که چه رنگ و لعابی بهم زده بود!  بال و گردنا رو آوردم بیرون، گوشتاش رو جدا کردم (البته فقط بالها. گردنا رو گذاشتم بعدا مهرداد گوشتاش رو جدا کنه و میل کنه!). گوشتا رو تکه و ریش کردم و ریختم توی مواد قبلی. جعفری و گشنیز خشک هم ریختم و چند دقیقه ای که گذشت  یک کوچولو ورمیشل هم اضافه کردم و به هم زدم. هر از چندی بهش سر میزدم و  بهم میزدم که ته نگیره. افطار که شد چشیدم دیدم فقط به جز آب لیمو که همیشه آخر کار یکم میریزم هیچ چیز کم و زیاد نداره! یعنی نمک و فلفل و سایر طعم ها کاملا به اندازه و دقیق

اینجوری من یکی از خوش مزه ترین سوپهای عمرم رو پختم!!!

حالا اگر یادم نرفته بود امروز قراره سوپ بپزم و کلیییی وقت داشتم و از اون بدتر اگر قرار بود واسه مهمون یا یکی دیگه سوپ بپزم، هزار جور رنگ و طرح و روش به کار میبردم، ساعتها زمان صرف میکردم، بهترین قسمت مرغ رو استفاده میکردم، تازه ترین سبزی محل رو میریختم توی سوپه، آخرش هم یک گیری یک جاش پیدا میشد.آخه چرا