آدم باش

مهرداد منو فرستاده توی اتاق و به فندق گفته که مامان کلاس داره و ما نباید مزاحمش بشیم که بالاخره من بشینم سر این پایان نامه !!!

حالا تا قبل از اینکه بیام توی اتاق توی چند مرحله دنبال خودکارهام گشتم و آخرش هم خودکار مشکیم رو پیدا نکردم و به خودم گفتم بی خیال . آدم باش!

"دبلیو سی" هم رفتم . باقیمونده سالاد ماکارونی مهمونی روز پدر رو هم خوردم. به میوه هایی که مهرداد پوست گرفته بود هم ناخنک زدم و بالاخره اومدم اتاق! یعنی دیگه هیچ بهانه ای نمونده بود و خودم رو هل دادم توی اتاق!

هزاااااااااار تا مطلب و اتفاق الان توی سرم رژه میرن که بیام و بنویسم و البته که بعدا مینویسم. اگر الان زود نرم سراغ مقاله ای که میخوام بخونم حس میکنم به مهرداد خیانت کردم!!!

پ.ن: من میتونم. من از پسش برمیام.

کلییی پست میگذارم بعدش. قول.آدم باش غزل