استاد/ خانم قسمت دوم

میگفتم از ماجرای کلاس با هشتمی ها!

دو سال پیش این بچه ها بعد از مدتها مجازی بودن کلاسها، تشریف آورده بودند سر کلاس حضوری!!! حتی نشستن درست روی صندلی برای بعضی ها سخت بود. پایه درسی افتضاح! به من می‌گفتند خانم! نه و نیم رو ده میدین؟ باز مثلا یکی دیگه می‌گفت من که هفت هم به زور میگیرم! و مسأله اینجا بود که بعد متوجه شدم اصلا شوخی نمی‌کردند. بالاخره آموزش مجازی در بعضی درسها انگار موفق عمل نکرده بود. 

یک عده که کلا خواب بودند، یعنی رسماً سرشون رو می‌گذاشتند روی میز و میخوابیدن! بلند شدن از سر جاشون هنگام ورود معلم کلا هیچ مفهوم و جایگاهی نداشت. به صورت پیش فرض فکر میکردند معلم کور و کر هست. هر حرف نامربوطی از دهنشون درمیومد و هر جوری میخواستند رفتار میکردند. البته تعدادی هم بسیار مودب بودند و کاملا حس خوبی منتقل می‌کردند ولی کلیت کلاسها تعریفی نداشت.

 مدرسه غیر انتفاعی...بچه ها فکر میکنند چون پول میدن پس هر جور خواستند میتونن پیش برن.  این هم مزید علت شده بود! (اولین باره همچین عبارتی استفاده کردم!!!)

آهان الان یادم اومد اوضاع بیماری و کرونا و ...همچنان بود و چون بعد از مدت زیادی تعطیلات همه اومده بودند کنار هم، هر روز کلی غائب داشتیم و بچه ها ماسک می‌زدند. سر هر کلاس بیست و چند تا دختر ماسک زده، اکثرا موها چتری، کاملا تا روی چشم! عملا من هیچی از چهره یک عده نمیدیدم